De Corrie Story

Jonge Jaren

Hoe het groeide In haar jonge jaren heb ik Corries artistieke uitingen niet zo voor ogen; ons huis was zo vol met ons grote gezin. Er schuilen kunstzinnige talenten in ons áller genen, die middels taal, zang en muziek, en beeldende kunst ons leven opfleurden.  Maar Corrie stak daar altijd al bovenuit.

 

Jeugd en Kweekschool­ tijd

Thuis was haar enige privé­plek haar eigen bed in een slaapkamer die zij deelde met 2 zusjes. Die ‘enige’ plek werd op een gegeven moment omlijst door een kleurrijke en kunstige hoekwand tot afgrijzen van pa, want…er was gelijmd en gespijkerd op het behang! Corrie ging eigen kleding maken en gebruikte tot verbijstering van haar omgeving zelfs…gordijnstoffen. 

(“Kind, het kan écht niet, maar het staat je wel prachtig”.) Al tijdens haar opleiding voor kleuteronderwijzeres (tegen heug en meug) viel zij op door haar schitterende bordtekeningen! 

 

In haar eerste flatje 

In Delft moest (in de huiskamer, want nergens anders was er plek voor) een groot handweefraam komen. Al spoedig,nadat er ook lessen in spinnen (Delftse Hazelhorst School) waren gevolgd, kwam er ook een spinnenwiel te staan. Nadat er in de Betuwe een cursus ‘wol verven met natuurlijke materialen’, was gevolgd, kon dat ook gepraktiseerd worden op het balkonnetje. Ook de kunst van Macramé ­en bleek een uitdagende vaardigheid om te verwerven.

 

Wonen In Hoogland 

Vanaf 1973 woonde Corrie met haar gezin in een stil dorp nabij Amersfoort en was ze vooral thuis bij haar opgroeiende kinderen. Gelukkig bestond in Amersfoort het kunstcentrum ‘de Appelmarkt’. Corrie volgde daar, privé allerlei cursussen:vervaardigen van wandkleden en ruimtelijke objecten met textiel, zeer geïnspireerd door docente Wil Stikkers.Schapenwol spinnen in huiskamer en voortuin en ondertussen de kinderen in het oog houden wolverven met planten en sappen waarmee nieuwe weefsels maar vooral wandkleden ontstonden stoffen verven en bedrukken om ze dan in de wandkleden te verwerken creatief naaien bij ‘juf Annie’ expirimenteren met stoffen, patronen, modellen keramisch werken bij Nettie Quint: het creëren van potten en sculpturen

 

Deelnemen aan exposities

 Midden jaren 80 begon Corrie het platte vlak te verover en: een paar jaar op aquarelcursus bij Ruth Jutte. De resultaten hiervan heeft ze voor zichzelf gehouden, omdat ze met het schilderen van bloemen, beesten en portretten niet tevreden was. Vrijer werk werd daar niet gemaakt en gewaardeerd. Maarleren kijken en de techniek van waterverf leerde ze daar wel. Dat platte vlak werd steeds vertrouwder en Corrie schreef zich in voor cursussen bij kunstcentrum Collage in Hoevelaken. Daar ontbrandde de vlam pas écht en ging ze abstract werken. Schilderen werd werken met acrylverf in plaats van waterverf en aquarelverf. Corrie gebruikte alle denkbare materialen: diverse soort en papier, schilderdoek, kleine objecten en houten panelen.

 

Rond 2010 kreeg Corrie een eigen atelier in de achter tuin. Als pensionado ging ze los: groot­ groter­ groots. Vaak werkte ze (en nóg) tot in de kleine uurtjes! Daar ontwikkelde ze ook haar eigen methode om broches te maken, heel handig om aan het eind van een dag de verfrestjes op te maken in plaats van weg te gooien. Daar ontbrandde de vlam pas écht en ging ze abstract 

werken. Schilderen werd werken met acrylverf in plaats van waterverf en aquarelverf. Corrie gebruikte alle denkbare materialen: diverse soort en 

papier, schilderdoek, kleine objecten en houten panelen

.

Rond 2010 kreeg Corrie een eigen atelier in de achter tuin. Als  pensionado ging ze los: groot­ groter­ groots. Vaak werkte ze (en nóg) tot in de kleine uurtjes! Daar ontwikkelde ze ook haar eigen methode om broches te maken, heel handig om aan het eind van een dag de verfrestjes op te maken in plaats van weg te gooien. (Heeft ze toch nog iets van haar vader)

Portugal

Vanaf 2002 schildert ze jaarlijks vele weken in Portugal; Met de aanschaf van auto’s moest rekening worden gehouden met het vervoer van heel veel potten verf en rollen doek. Opspannen werd later thuis in het atelier gedaan. Het is intussen een standaard geworden: zodra de koffers in Fontoura het huis in zijn, wordt haar (tijdelijke) atelier ingericht. Tafels en een zelf geconstrueerde ezel staan er gedemonteerd in de schuur. Binnen een paar uur kan Corrie dan namelijk aan het werk. Hier wordt hartstochtelijk geschilderd op vele meters schilderslinnen. Omdat Corrie er in Fontoura de ruimte voor heeft, kan (hartewens) er ook eens een heel groot werk komen. Zo werd 2 x3,5 meter linnen op de grond gelegd en beschilderd.